Fotoğraftaki köpek belediyeler tarafından şehir dışına atılan
binlerce köpekten biri. Açlık ve susuzluktan bir süre sonra bu hale geliyorlar.
Onu belediyelerin köpekleri attıkları alanlardan birinde bulduk. Dermansız
yerde yatıyordu. Dev bir kangaldı, tüyleri tamamen dökülmüş, kemikleri dışarı
fırlamıştı. Aldık, SHKD barınağına getirdik, tedaviye başladık. Adını Luuk
koyduk.
Mahalleden bir kişinin telefonla belediyeyi araması ile
başlıyor bu korkunç yolculuk. Ekipler geliyor, köpeği alıyor. Kısırlaştırıyor ya da kısırlaştırmıyor, şehir
dışına, ormana, otobana artık hangisi ekiplerin kolayına gelirse atılıyor.
Korku, panik, geri dönme çabası. Otobanda bir araba çarparsa bu ıstırap bitiyor. Yoksa devam ediyor, açlık, susuzluk,
perişanlık, hastalık. Katliamın en korkuncu yaşanıyor. Uzatmalı bir ölüm yolculuğu. Kimsenin umurunda değil. Belediyeye telefonu açan kişi merak etmiyor
mahalledeki köpeğin nereye götürüldüğünü. Belediye ekipleri umursamıyor ormana
attıkları köpeğin başına neler gelebileceğini. Herkes işine geri dönüyor. Hiçbir
şey olmamış gibi hayat devam ediyor.
A Dog Named Luuk
The dog in
the picture is one of the thousands that are dumped out of the city by
municipalities. They turned out to be like this from hunger and thirst. We
found this, whom we named Luuk, in one of the dump areas of municipalities. He
was lying still like dead. He was a huge
Kangal, all his fur lost, his bones protruding out. We took him to SHKD shelter
and started treatment.
This
horrible journey starts with one person in the neighborhood calling the
municipality. The teams come and take the animal. He is either neutered and
sometimes not and dumped out of the city, in forests, highways, whichever is
easier for the teams to reach. Fear, panic, natural instinct to go back home.
This horror ends if a car or truck hits him on the highway. Otherwise it
continues with hunger, thirst, misery, disease. This is the worst form of
massacre. It is a prolonged death. Nobody cares. The person who has called up
the municipality asking for the dog to be taken from his neighborhood is not
curious about where the dog is taken. The municipality teams don’t bother about
the dog they dumped in a place where he doesn’t have any chance to find food or
water. Everybody is back to his work. Life goes on like nothing has happened.
No comments:
Post a Comment